publicerad: 2015
kinka
kinka
verb
~de ~t 1 bilda kinkar; krångla2 vara missnöjd, gnälla
| Finita former | |
|---|---|
| kinkar | presens aktiv |
| kinkas | presens passiv |
| kinkade | preteritum aktiv |
| kinkades | preteritum passiv |
| kinka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kinka | infinitiv aktiv |
| att kinkas | infinitiv passiv |
| har/hade kinkat | supinum aktiv |
| har/hade kinkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kinkande | |


