publicerad: 2015
klockringning
klock|ring·ning
substantiv
~en ~ar • till 1klocka 1 ringning 1
| Singular | |
|---|---|
| en klockringning | obestämd form |
| en klockringnings | obestämd form genitiv |
| klockringningen | bestämd form |
| klockringningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klockringningar | obestämd form |
| klockringningars | obestämd form genitiv |
| klockringningarna | bestämd form |
| klockringningarnas | bestämd form genitiv |


