publicerad: 2015
k-märkning
k-märk·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨ngt åld.⟩ skydd av kulturhistoriskt värdefull bebyggelse; jfr q-märkning
| Singular | |
|---|---|
| en k-märkning | obestämd form |
| en k-märknings | obestämd form genitiv |
| k-märkningen | bestämd form |
| k-märkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| k-märkningar | obestämd form |
| k-märkningars | obestämd form genitiv |
| k-märkningarna | bestämd form |
| k-märkningarnas | bestämd form genitiv |


