publicerad: 2015
knallpåk
knall|påk
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ gevär; till knall 1
| Singular | |
|---|---|
| en knallpåk | obestämd form |
| en knallpåks | obestämd form genitiv |
| knallpåken | bestämd form |
| knallpåkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knallpåkar | obestämd form |
| knallpåkars | obestämd form genitiv |
| knallpåkarna | bestämd form |
| knallpåkarnas | bestämd form genitiv |


