publicerad: 2015
knivkastning
kniv|kast·ning
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. skarp ordstrid
| Singular | |
|---|---|
| en knivkastning | obestämd form |
| en knivkastnings | obestämd form genitiv |
| knivkastningen | bestämd form |
| knivkastningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knivkastningar | obestämd form |
| knivkastningars | obestämd form genitiv |
| knivkastningarna | bestämd form |
| knivkastningarnas | bestämd form genitiv |


