publicerad: 2015
kolhandlare
kol|handl·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑handlarna 1kol handlare
| Singular | |
|---|---|
| en kolhandlare | obestämd form |
| en kolhandlares | obestämd form genitiv |
| kolhandlaren | bestämd form |
| kolhandlarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kolhandlare | obestämd form |
| kolhandlares | obestämd form genitiv |
| kolhandlarna | bestämd form |
| kolhandlarnas | bestämd form genitiv |


