publicerad: 2015
kolugn
1ko|lugn
adjektiv
~t ~a • fullkomligt lugn
| Positiv | |
|---|---|
| en kolugn + substantiv | |
| ett kolugnt + substantiv | |
| den/det/de kolugna + substantiv | |
| den kolugne + maskulint substantiv |
2kol|ugn
substantiv
~en ~ar 1kol ugn
| Singular | |
|---|---|
| en kolugn | obestämd form |
| en kolugns | obestämd form genitiv |
| kolugnen | bestämd form |
| kolugnens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kolugnar | obestämd form |
| kolugnars | obestämd form genitiv |
| kolugnarna | bestämd form |
| kolugnarnas | bestämd form genitiv |


