publicerad: 2015
koncessionshavare
kon·cess·ions|hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑havarna koncession -havare
| Singular | |
|---|---|
| en koncessionshavare | obestämd form |
| en koncessionshavares | obestämd form genitiv |
| koncessionshavaren | bestämd form |
| koncessionshavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| koncessionshavare | obestämd form |
| koncessionshavares | obestämd form genitiv |
| koncessionshavarna | bestämd form |
| koncessionshavarnas | bestämd form genitiv |


