publicerad: 2015
konsulinna
kon·sul·inna
[‑in`a]
substantiv
~n konsulinnor • till konsul 1
| Singular | |
|---|---|
| en konsulinna | obestämd form |
| en konsulinnas | obestämd form genitiv |
| konsulinnan | bestämd form |
| konsulinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konsulinnor | obestämd form |
| konsulinnors | obestämd form genitiv |
| konsulinnorna | bestämd form |
| konsulinnornas | bestämd form genitiv |


