publicerad: 2015
kopula
kopula
[kå´pula]
substantiv
~n kopulor • ⟨språkv.⟩ i svenskan särskilt verbet vara
| Singular | |
|---|---|
| en kopula | obestämd form |
| en kopulas | obestämd form genitiv |
| kopulan | bestämd form |
| kopulans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kopulor | obestämd form |
| kopulors | obestämd form genitiv |
| kopulorna | bestämd form |
| kopulornas | bestämd form genitiv |


