publicerad: 2015
korsordslösare
kors·ords|lös·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑lösarna korsord lösare 1
| Singular | |
|---|---|
| en korsordslösare | obestämd form |
| en korsordslösares | obestämd form genitiv |
| korsordslösaren | bestämd form |
| korsordslösarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| korsordslösare | obestämd form |
| korsordslösares | obestämd form genitiv |
| korsordslösarna | bestämd form |
| korsordslösarnas | bestämd form genitiv |


