publicerad: 2015
kortisonspruta
kortis·on|spruta
el. cortis·on|spruta
substantiv
~n ‑sprutor • till 2spruta 2 kortison
| Singular | |
|---|---|
| en kortisonspruta (en cortisonspruta) | obestämd form |
| en kortisonsprutas (en cortisonsprutas) | obestämd form genitiv |
| kortisonsprutan (cortisonsprutan) | bestämd form |
| kortisonsprutans (cortisonsprutans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kortisonsprutor (cortisonsprutor) | obestämd form |
| kortisonsprutors (cortisonsprutors) | obestämd form genitiv |
| kortisonsprutorna (cortisonsprutorna) | bestämd form |
| kortisonsprutornas (cortisonsprutornas) | bestämd form genitiv |


