publicerad: 2015
kortning
kort·ning
substantiv
~en ~ar • till 1korta
| Singular | |
|---|---|
| en kortning | obestämd form |
| en kortnings | obestämd form genitiv |
| kortningen | bestämd form |
| kortningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kortningar | obestämd form |
| kortningars | obestämd form genitiv |
| kortningarna | bestämd form |
| kortningarnas | bestämd form genitiv |


