publicerad: 2015
krigsbrott
krigs|brott
substantiv
~et; pl. ~ krig brott 1
Singular | |
---|---|
ett krigsbrott | obestämd form |
ett krigsbrotts | obestämd form genitiv |
krigsbrottet | bestämd form |
krigsbrottets | bestämd form genitiv |
Plural | |
krigsbrott | obestämd form |
krigsbrotts | obestämd form genitiv |
krigsbrotten | bestämd form |
krigsbrottens | bestämd form genitiv |