publicerad: 2015
krisa
krisa
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ vara i psykisk kris
| Finita former | |
|---|---|
| krisar | presens aktiv |
| krisade | preteritum aktiv |
| krisa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att krisa | infinitiv aktiv |
| har/hade krisat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| krisande | |
krisa sig
• utvecklas till en krisOrdform(er) krisa sig
krisa till sig
• snabbt utvecklas till en krisInfinita former att krisa till sig infinitiv aktiv


