publicerad: 2015
krossa
krossa
verb
~de ~t 1 slå sönder, förinta2 ⟨vard.⟩ korsa, fara över: krossa Atlanten – Alla sammansättn. med kross- hör till krossa 1.
| Finita former | |
|---|---|
| krossar | presens aktiv |
| krossas | presens passiv |
| krossade | preteritum aktiv |
| krossades | preteritum passiv |
| krossa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att krossa | infinitiv aktiv |
| att krossas | infinitiv passiv |
| har/hade krossat | supinum aktiv |
| har/hade krossats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| krossande | |
| Perfekt particip | |
| en krossad + substantiv | |
| ett krossat + substantiv | |
| den/det/de krossade + substantiv | |


