publicerad: 2015
krypning
kryp·ning
substantiv
~en ~ar 1 det att krypa; kittlande nervretning2 långsam deformation av metall vid belastning
| Singular | |
|---|---|
| en krypning | obestämd form |
| en krypnings | obestämd form genitiv |
| krypningen | bestämd form |
| krypningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krypningar | obestämd form |
| krypningars | obestämd form genitiv |
| krypningarna | bestämd form |
| krypningarnas | bestämd form genitiv |


