publicerad: 2015
kuggning
kugg·ning
substantiv
~en ~ar 1 till kugga 12 tandning på kugghjul
| Singular | |
|---|---|
| en kuggning | obestämd form |
| en kuggnings | obestämd form genitiv |
| kuggningen | bestämd form |
| kuggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kuggningar | obestämd form |
| kuggningars | obestämd form genitiv |
| kuggningarna | bestämd form |
| kuggningarnas | bestämd form genitiv |


