publicerad: 2015
kulturkritiker
kult·ur|krit·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ kulturkritik
| Singular | |
|---|---|
| en kulturkritiker | obestämd form |
| en kulturkritikers | obestämd form genitiv |
| kulturkritikern | bestämd form |
| kulturkritikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kulturkritiker | obestämd form |
| kulturkritikers | obestämd form genitiv |
| kulturkritikerna | bestämd form |
| kulturkritikernas | bestämd form genitiv |


