publicerad: 2015
kulturpolitiker
kult·ur|pol·it·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ kulturpolitik
| Singular | |
|---|---|
| en kulturpolitiker | obestämd form |
| en kulturpolitikers | obestämd form genitiv |
| kulturpolitikern | bestämd form |
| kulturpolitikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kulturpolitiker | obestämd form |
| kulturpolitikers | obestämd form genitiv |
| kulturpolitikerna | bestämd form |
| kulturpolitikernas | bestämd form genitiv |


