publicerad: 2015
kursivering
kurs·iv·er·ing
substantiv
~en ~ar kursivera
| Singular | |
|---|---|
| en kursivering | obestämd form |
| en kursiverings | obestämd form genitiv |
| kursiveringen | bestämd form |
| kursiveringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kursiveringar | obestämd form |
| kursiveringars | obestämd form genitiv |
| kursiveringarna | bestämd form |
| kursiveringarnas | bestämd form genitiv |


