publicerad: 2015
kvarsittning
kvar|sitt·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨åld.⟩ det att en elev tvingas stanna kvar i skolan efter skoldagens slut
| Singular | |
|---|---|
| en kvarsittning | obestämd form |
| en kvarsittnings | obestämd form genitiv |
| kvarsittningen | bestämd form |
| kvarsittningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvarsittningar | obestämd form |
| kvarsittningars | obestämd form genitiv |
| kvarsittningarna | bestämd form |
| kvarsittningarnas | bestämd form genitiv |


