publicerad: 2015
kvinnokollektiv
kvinno|kol·lekt·iv
substantiv
~et; pl. ~ kvinna 1kollektiv
| Singular | |
|---|---|
| ett kvinnokollektiv | obestämd form |
| ett kvinnokollektivs | obestämd form genitiv |
| kvinnokollektivet | bestämd form |
| kvinnokollektivets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvinnokollektiv | obestämd form |
| kvinnokollektivs | obestämd form genitiv |
| kvinnokollektiven | bestämd form |
| kvinnokollektivens | bestämd form genitiv |


