publicerad: 2015
kåkfarare
kåk|far·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fararna • ⟨vard.⟩ fängelsekund
| Singular | |
|---|---|
| en kåkfarare | obestämd form |
| en kåkfarares | obestämd form genitiv |
| kåkfararen | bestämd form |
| kåkfararens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kåkfarare | obestämd form |
| kåkfarares | obestämd form genitiv |
| kåkfararna | bestämd form |
| kåkfararnas | bestämd form genitiv |


