publicerad: 2015
känsloutbrott
känslo|ut·brott
substantiv
~et; pl. ~ • till utbrott 2 känsla
| Singular | |
|---|---|
| ett känsloutbrott | obestämd form |
| ett känsloutbrotts | obestämd form genitiv |
| känsloutbrottet | bestämd form |
| känsloutbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| känsloutbrott | obestämd form |
| känsloutbrotts | obestämd form genitiv |
| känsloutbrotten | bestämd form |
| känsloutbrottens | bestämd form genitiv |


