publicerad: 2015
kölhalning
köl|hal·ning
substantiv
~en ~ar • ett äldre, grymt straff för sjömän
| Singular | |
|---|---|
| en kölhalning | obestämd form |
| en kölhalnings | obestämd form genitiv |
| kölhalningen | bestämd form |
| kölhalningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kölhalningar | obestämd form |
| kölhalningars | obestämd form genitiv |
| kölhalningarna | bestämd form |
| kölhalningarnas | bestämd form genitiv |


