publicerad: 2015
lackerare
lack·er·are
[‑e`r‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. lackerarna lackera
| Singular | |
|---|---|
| en lackerare | obestämd form |
| en lackerares | obestämd form genitiv |
| lackeraren | bestämd form |
| lackerarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lackerare | obestämd form |
| lackerares | obestämd form genitiv |
| lackerarna | bestämd form |
| lackerarnas | bestämd form genitiv |


