publicerad: 2015
lagvrängare
lag|vräng·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vrängarna • ⟨vard.⟩ oseriös jurist; till 1lag 1
| Singular | |
|---|---|
| en lagvrängare | obestämd form |
| en lagvrängares | obestämd form genitiv |
| lagvrängaren | bestämd form |
| lagvrängarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lagvrängare | obestämd form |
| lagvrängares | obestämd form genitiv |
| lagvrängarna | bestämd form |
| lagvrängarnas | bestämd form genitiv |


