publicerad: 2015
landsmaninna
lands|man·inna
[‑in`a]
substantiv
~n ‑maninnor • jfr landsman
| Singular | |
|---|---|
| en landsmaninna | obestämd form |
| en landsmaninnas | obestämd form genitiv |
| landsmaninnan | bestämd form |
| landsmaninnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landsmaninnor | obestämd form |
| landsmaninnors | obestämd form genitiv |
| landsmaninnorna | bestämd form |
| landsmaninnornas | bestämd form genitiv |


