publicerad: 2015
lantis
lant·is
[lan´t‑]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ bortkommen person från landet
| Singular | |
|---|---|
| en lantis | obestämd form |
| en lantis | obestämd form genitiv |
| lantisen | bestämd form |
| lantisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lantisar | obestämd form |
| lantisars | obestämd form genitiv |
| lantisarna | bestämd form |
| lantisarnas | bestämd form genitiv |


