publicerad: 2015
licensinnehavare
lic·ens|inne·hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑innehavarna licens innehavare
| Singular | |
|---|---|
| en licensinnehavare | obestämd form |
| en licensinnehavares | obestämd form genitiv |
| licensinnehavaren | bestämd form |
| licensinnehavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| licensinnehavare | obestämd form |
| licensinnehavares | obestämd form genitiv |
| licensinnehavarna | bestämd form |
| licensinnehavarnas | bestämd form genitiv |


