publicerad: 2015
likskändning
lik|skänd·ning
substantiv
~en ~ar 1lik 1 skändning 1
| Singular | |
|---|---|
| en likskändning | obestämd form |
| en likskändnings | obestämd form genitiv |
| likskändningen | bestämd form |
| likskändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| likskändningar | obestämd form |
| likskändningars | obestämd form genitiv |
| likskändningarna | bestämd form |
| likskändningarnas | bestämd form genitiv |


