publicerad: 2015
lokalpolitiker
lok·al|pol·it·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ lokalpolitik
| Singular | |
|---|---|
| en lokalpolitiker | obestämd form |
| en lokalpolitikers | obestämd form genitiv |
| lokalpolitikern | bestämd form |
| lokalpolitikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lokalpolitiker | obestämd form |
| lokalpolitikers | obestämd form genitiv |
| lokalpolitikerna | bestämd form |
| lokalpolitikernas | bestämd form genitiv |


