publicerad: 2015
lustigkurre
lust·ig|kurre
substantiv
~n ‑kurrar lustig kurre
| Singular | |
|---|---|
| en lustigkurre | obestämd form |
| en lustigkurres | obestämd form genitiv |
| lustigkurren | bestämd form |
| lustigkurrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lustigkurrar | obestämd form |
| lustigkurrars | obestämd form genitiv |
| lustigkurrarna | bestämd form |
| lustigkurrarnas | bestämd form genitiv |


