publicerad: 2015
lågländare
låg|länd·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ländarna • till lågland
| Singular | |
|---|---|
| en lågländare | obestämd form |
| en lågländares | obestämd form genitiv |
| lågländaren | bestämd form |
| lågländarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lågländare | obestämd form |
| lågländares | obestämd form genitiv |
| lågländarna | bestämd form |
| lågländarnas | bestämd form genitiv |


