publicerad: 2015
långhorning
lång|horn·ing
substantiv
~en ~ar • långhorningar en typ av skalbaggar
| Singular | |
|---|---|
| en långhorning | obestämd form |
| en långhornings | obestämd form genitiv |
| långhorningen | bestämd form |
| långhorningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| långhorningar | obestämd form |
| långhorningars | obestämd form genitiv |
| långhorningarna | bestämd form |
| långhorningarnas | bestämd form genitiv |


