publicerad: 2015
långkörning
lång|kör·ning
substantiv
~en ~ar lång 1körning
| Singular | |
|---|---|
| en långkörning | obestämd form |
| en långkörnings | obestämd form genitiv |
| långkörningen | bestämd form |
| långkörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| långkörningar | obestämd form |
| långkörningars | obestämd form genitiv |
| långkörningarna | bestämd form |
| långkörningarnas | bestämd form genitiv |


