publicerad: 2015
låtsa
låtsa
el. vard. låssa
verb
~de ~t • bete sig som om; ge sken av att; spela, leka
| Finita former | |
|---|---|
| låtsar (låssar) | presens aktiv |
| låtsas (låssas) | presens passiv |
| låtsade (låssade) | preteritum aktiv |
| låtsades (låssades) | preteritum passiv |
| låtsa (låssa) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att låtsa (låssa) | infinitiv aktiv |
| att låtsas (låssas) | infinitiv passiv |
| har/hade låtsat (låssat) | supinum aktiv |
| har/hade låtsats (låssats) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| låtsande (låssande) | |
| Perfekt particip | |
| en låtsad (låssad) + substantiv | |
| ett låtsat (låssat) + substantiv | |
| den/det/de låtsade (låssade) + substantiv | |


