publicerad: 2015
läsbegåvning
läs|be·gåv·ning
substantiv
~en ~ar • till läsa 2 begåvning
| Singular | |
|---|---|
| en läsbegåvning | obestämd form |
| en läsbegåvnings | obestämd form genitiv |
| läsbegåvningen | bestämd form |
| läsbegåvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| läsbegåvningar | obestämd form |
| läsbegåvningars | obestämd form genitiv |
| läsbegåvningarna | bestämd form |
| läsbegåvningarnas | bestämd form genitiv |


