publicerad: 2015
löning
lön·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ avlöning, lön
| Singular | |
|---|---|
| en löning | obestämd form |
| en lönings | obestämd form genitiv |
| löningen | bestämd form |
| löningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| löningar | obestämd form |
| löningars | obestämd form genitiv |
| löningarna | bestämd form |
| löningarnas | bestämd form genitiv |


