publicerad: 2015
markörgrav
mark·ör|grav
substantiv
~en ~ar • vid skjutning; till markör 1
| Singular | |
|---|---|
| en markörgrav | obestämd form |
| en markörgravs | obestämd form genitiv |
| markörgraven | bestämd form |
| markörgravens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| markörgravar | obestämd form |
| markörgravars | obestämd form genitiv |
| markörgravarna | bestämd form |
| markörgravarnas | bestämd form genitiv |


