publicerad: 2015
maskning
mask·ning
substantiv
~en ~ar • till 2maska 1,2,3,4
| Singular | |
|---|---|
| en maskning | obestämd form |
| en masknings | obestämd form genitiv |
| maskningen | bestämd form |
| maskningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| maskningar | obestämd form |
| maskningars | obestämd form genitiv |
| maskningarna | bestämd form |
| maskningarnas | bestämd form genitiv |


