publicerad: 2015
materialisation
materi·al·is·at·ion
substantiv
~en ~er • till materialisera
| Singular | |
|---|---|
| en materialisation | obestämd form |
| en materialisations | obestämd form genitiv |
| materialisationen | bestämd form |
| materialisationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| materialisationer | obestämd form |
| materialisationers | obestämd form genitiv |
| materialisationerna | bestämd form |
| materialisationernas | bestämd form genitiv |


