publicerad: 2015
maxfart
max|fart
substantiv
~en ~er • ⟨vard.⟩ 2max fart 1
| Singular | |
|---|---|
| en maxfart | obestämd form |
| en maxfarts | obestämd form genitiv |
| maxfarten | bestämd form |
| maxfartens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| maxfarter | obestämd form |
| maxfarters | obestämd form genitiv |
| maxfarterna | bestämd form |
| maxfarternas | bestämd form genitiv |


