publicerad: 2015
metallplatta
met·all|platta
substantiv
~n ‑plattor metall 1platta 1
| Singular | |
|---|---|
| en metallplatta | obestämd form |
| en metallplattas | obestämd form genitiv |
| metallplattan | bestämd form |
| metallplattans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| metallplattor | obestämd form |
| metallplattors | obestämd form genitiv |
| metallplattorna | bestämd form |
| metallplattornas | bestämd form genitiv |


