publicerad: 2015
minna
minna
verb
minde, mint, pres. minner • ⟨ngt åld.⟩ erinra: minna (ngn) om ngt
| Finita former | |
|---|---|
| minner | presens aktiv |
| minns (minnes) | presens passiv |
| minde | preteritum aktiv |
| mindes | preteritum passiv |
| minn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att minna | infinitiv aktiv |
| att minnas | infinitiv passiv |
| har/hade mint | supinum aktiv |
| har/hade mints | supinum passiv |
| Presens particip | |
| minnande | |


