publicerad: 2015
minusvariant
min·us|vari·ant
substantiv
~en ~er • ⟨vard., särsk. sport.⟩ minus variant 1
| Singular | |
|---|---|
| en minusvariant | obestämd form |
| en minusvariants | obestämd form genitiv |
| minusvarianten | bestämd form |
| minusvariantens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| minusvarianter | obestämd form |
| minusvarianters | obestämd form genitiv |
| minusvarianterna | bestämd form |
| minusvarianternas | bestämd form genitiv |


