publicerad: 2015
missta
miss|ta
el. åld. miss|taga
verb
‑tog, ‑tagit, ‑tagen ‑taget ‑tagna, pres. ‑tar • ta fel på, förväxla: hon misstog honom för en annan person
| Finita former | |
|---|---|
| misstar (misstager) | presens aktiv |
| misstas (misstages, misstags) | presens passiv |
| misstog | preteritum aktiv |
| misstogs | preteritum passiv |
| missta (misstag) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att missta (misstaga) | infinitiv aktiv |
| att misstas (misstagas) | infinitiv passiv |
| har/hade misstagit | supinum aktiv |
| har/hade misstagits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| misstagande | |
| Perfekt particip | |
| en misstagen + substantiv | |
| ett misstaget + substantiv | |
| den/det/de misstagna + substantiv | |
missta sig
• ta felOrdform(er) missta sig


