publicerad: 2015
mittgång
mitt|gång
substantiv
~en ~ar • särsk. i kyrka; till 1gång 2
| Singular | |
|---|---|
| en mittgång | obestämd form |
| en mittgångs | obestämd form genitiv |
| mittgången | bestämd form |
| mittgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mittgångar | obestämd form |
| mittgångars | obestämd form genitiv |
| mittgångarna | bestämd form |
| mittgångarnas | bestämd form genitiv |


