publicerad: 2015
modernhistoriker
mod·ern|hist·or·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ modern historiker
| Singular | |
|---|---|
| en modernhistoriker | obestämd form |
| en modernhistorikers | obestämd form genitiv |
| modernhistorikern | bestämd form |
| modernhistorikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| modernhistoriker | obestämd form |
| modernhistorikers | obestämd form genitiv |
| modernhistorikerna | bestämd form |
| modernhistorikernas | bestämd form genitiv |


